• قانون وضعی را می‌توان دور زد، قانون طبیعی را نه، هرگز!

قوانینی را که دولت‌ها، یا مجالس قانونگذاری، یا حتی بنا به ادعا خدا، «شریعت»، برای مردمان و جامعه‌های بشری وضع می‌کنند می‌توان اجرا نکرد، و دور زد و دور می‌زنند، اما قانون طبیعت را نه، هرگز! جادوگران، اسطوره‌پردازان، آخوندها، متکلمان، فیلسوفان، ایدئولوگ‌ها حرف بسیار زده‌اند و می‌زنند، اما آن‌گاه که پای تجربه در میان آید، اگر آن سخنان پایی در واقعیت نداشته باشند، حنای هیچ کدام‌شان در برابر تجربه رنگی نخواهد داشت. از همین روست که «علم» هم بر «جادو» و «اسطوره» و «دین» پیروز شد، هم بر «فلسفه» و هم بر «ایدئولوژی». مهندسی و پزشکی، فیزیک و شیمی، اگر «واقعیت» را نشناسند، بس زود فرو می‌ریزند و نابود می‌شوند و نه تنها خود در مقام نظریه و دانش از میان می‌روند بلکه صاحب و عامل خود را نیز نابود می‌کنند. قوانین طبیعی به میل ما و بنا به روایات و گفتهٔ این یا آن و امضای این یا آن تغییر نمی‌کنند. گواهی سلامتی ساختمان معیوب و بدن بیمار را بزرگ‌ترین مقامات کشور هم که امضا کنند، چیزی تغییر نمی‌کند: ساختمان فرو می‌ریزد و بیمار می‌میرد. از همین روست که «انقلاب‌های علمی» جهان ما را تغییر می‌دهند و زندگی ما را دگرگون می‌کنند، اما «انقلاب‌های سیاسی»، اگر بر علم و خرد (حکمت و خرد جمعی) استوار نباشند، و تنها «ایدئولوژی» یا حرف‌های مفت و آرزوهای خیالی و موهوم و پندارهای رهبران عوامفریب یا متوهم باشند، یا صرفاً بازگشت به سنت‌های قدیمی و کهن باشند، شیرازهٔ زندگی ما را ازهم خواهند گسیخت و برای ما نه بدن سالم خواهند گذاشت، نه اقتصاد سالمُ و نه جامعهٔ سالم. باری، قانون وضعی، قانون دولتی یا شریعت، را می‌توان دور زد، هرقدر هم که زور در پشت سر آن باشد، اما «طبیعت» را هرگز. طبیعت را فقط باید شناخت. از قانون طبیعت فقط باید پیروی کرد، حتی آن‌گاه که به نظر می‌آید داریم قانونی طبیعی را نقض می‌کنیم. اگر طبیعت را شناختیم بر روی آب و در زیر آب و  بر قلهٔ کوه‌ها هم می‌توانیم خانه بسازیم و در آسمان هم می‌توانیم به پرواز درآییم، و در برابر هر ویروس و هر بیماری کُشنده هم می‌توانیم مصون و ایمن شویم، اما اگر نشناختیم، امضا و فرمان هیچ فرمانده یا رهبری از ما در برابر مرگ مواظبت نخواهد کرد! پس، زنده باد «علم» و مرده باد «جهل». این می‌باید یگانه شعار ما باشد.