• غربت مؤمن

شب پنجشنبه نشسته بودم بازی «رئال مادرید و مایورکا» را از شبکه‌ی ۳ نگاه می‌کردم. از ابتدا تا انتهای برنامه‌ سخنی منسوب به امام حسین علیه‌السلام هر چند دقیقه یک بار در پايين صفحه نوشته می‌شد و می‌گذشت. آن سخن این بود:

مردم بنده‌ی دنیا هستند، دین را تا آنجا می‌خواهند که زندگانی خود را با آن سر و سامان دهند، چون پای امتحان پيش آيد، دينداران اندک خواهند بود!

یکی از تعالیم دینی که مرا سخت شيفته‌ی خود کرده است و به آن بسیار اعتقاد دارم همین مفهوم «امتحان» است. به نظر من هیچ چیزی در این جهان به اندازه‌ی مفهوم «امتحان» نمی‌تواند زندگی دنیوی را بی‌ارزش و در عین حال معنادار سازد. و باز می‌دانید که امتحان بی‌محنت نیست. اصلاً ريشه‌اش «مَحَنَ» است و يکی از مشتقاتش «محنة». اکنون نمی‌خواهم به تفصیل در این باره صحبت کنم فقط می‌خواهم بدانم آيا سخن امام حقیقتی تغییرناپذير را بیان می‌کند که در همه‌ی زمانها و مکانها معتبر است، آيا می‌توان از روی سخن او حق و باطل را در هر زمانی شناخت؟ امروز چه کسی در محنت است و چه کسی در نعمت؟ و محنت برخی از کجاست و نعمت برخی دیگر از کجا؟

 در این چندروز مطالب خوبی که خواندم اینها بود: 

• چرا می‌توان گفت حسين (ع) بر يزيد پيروز شد؟ (موسی صدر، تابناک: ۲۲ دی ۸۶) 

• آن مجمع فضایل و خوبی (بهشتی‌ معز: ۲۴ دی ۸۶)   

• پس از پنجاه سال: درباره‌ی کتابی از شهیدی (تابناک: ۲۶ دی ۸۶) 

• بازخوانی گفت و گویی با سیدجعفر شهیدی (ايسنا: ۲۹ دی ۸۶)    

• تراژدی و حماسه شیعی (کاشی: ۲۹ دی ۸۶)   

• آموزه‌های راهبردی عاشورا (علوی‌تبار، روزآنلاین: ۳۰ دی ۸۶)