• درگذشت شاعر خراسانی اسماعیل خویی

خبر درگذشت دکتر اسماعیل خویی در لندن، پس از حدود چهل سال زندگی در تبعید، غم‌انگیز بود. اما مرا به یاد خاطرات خوشی برد که در جوانی از او داشتم. اسماعیل خویی را در مقام شاعر و اهل فلسفه از دوران دبیرستان می‌شناختم و او به همراه اخوان ثالث و شفیعی کدکنی و نعمت میرزازاده (م. آزرم) از جمله نامداران فرهنگ و ادب خراسان بودند که دست کم شیفتگی به زادگاه سبب می‌شد خواننده آثارشان باشم. اما توفیق دیدار او را سال ۵۸ در دانشگاه ملی داشتم. او و شفیعی کدکنی در دوره فوق لیسانس درس‌هایی می‌دادند و اخوان ثالث هم در دوره لیسانس درسی داشت. همه اینها به همت زنده‌یاد دکتر عباس حکیم رییس گروه آن هنگام گروه زبان و ادب فارسی دانشکده بود که هم خراسانی بود و هم خود از بزرگان ادب و قلم و به همین دلیل می‌توانست هر استاد صاحب نامی را به دانشکده بیاورد. و البته رییس گروه فلسفه‌مان هم شرف‌الدین خراسانی بود.. القصه، شوق دیدار استادان نامدار برخی دوستان را بر آن داشت تا از دکتر حکیم که در آن نیمسال استاد فارسی‌مان بود خواهش کنیم وساطت کند تا بتوانیم برویم سر کلاس خویی و شفیعی که مخصوص دانشجویان فوق لیسانس بود بنشینیم. استاد لطف کرد و رضایت استادان را گرفت تا سه نفر از ما دانشجویان سال اولی دوره لیسانس بتوانیم در جمع شش یا هفت نفره دانشجویان فوق لیسانس بنشینیم و از درس استادی نامدار لذت ببریم. یادش گرامی باد.