• باران می‌بارد امشب

هوا بارانی است. می‌خواهم بروم قدمی بزنم. ديگر قرار نيست فردا بروم اصفهان و خوشحالم. اصلاً، چرا از اول قبول کردم بروم و اين همه برای خودم دردسر درست کردم. خب، دانشگاه نتوانست يا زورش نرسيد بليط هواپيما بگيرد و من از مسافرتی دوروزه و اجباری راحت شدم. چقدر برايم سخت بود که فردا کلاسم را تعطيل کنم و باز هفته‌ی ديگر دوبار بروم قم. حال اين جور سفرها را ندارم. حالا، راحت فردا صبح می‌روم قم و شب هم که در بزم جامعه‌شناسان و روشنفکران مهمانم. مهمانی فرداشب مهمانی خوبی است. خوش خواهد گذاشت با مشتی مرد بدون زن.

چقدر اين چندهفته هوای تهران عالی است. اين «شمرون» واقعا برای من سوئيسه. اگر اينجا نبودم، يک لحظه هم تو اين مملکت نمی‌موندم. هم کوه دارم و هم درخت و هم آب، و هم کلی زيبارو (البته با فاصله و از ديدگاه بی‌غرضانه‌ی زيباشناختی. زنده باد کانت و زيباشناسی اخلاقی!). کجا بهتر از اينجا. يارب نگه دار از زوالش.