• درباره‌ی «هستی و زمان»

هفته‌ی گذشته ترجمه‌ی سیاوش جمادی از «هستی و زمان» به دستم رسید. بخشهایی از آن را خوانده‌ام و استفاده برده‌ام. در یک نکته تردید نمی‌توان کرد و آن این است که آقای جمادی زحمت بسیاری برای این کتاب کشیده است که مأجور و مشکور باد، هرچند اکنون دیرزمانی است که برای نویسندگان و مترجمان کتابهای سنگین دست کم نمی‌توان انتظار اجری داشت. به هر حال، مترجم حتماً از این فرجام نیک آگاه بوده است. یکی از انتقادهایی که من می‌توانم از آقای جمادی در ترجمه‌ی این کتاب بکنم این است که متأسفانه او با بسیاری از واژگانی که مرحوم فردید برای تعابیر هایدگر ساخته است برخورد انتقادی نکرده است و آنها را تکرار کرده است، گرچه او نسبت به نگاه فردید به فلسفه دید انتقادی دارد. همین استفاده‌ی او از برخی واژگان ساخته‌ی فردید، که تعابیر درست و دقیقی نیست، نه اینکه من از شخص فردید بدم بیاید، هرچند خوشم هم نمی‌آید، خواندن ترجمه‌ی او را برای من لذتبخش نمی‌کند. به درخواست یکی از دبیران روزنامه‌ی «اعتماد» مطلبی برای کتاب هایدگر نوشتم که امروز منتشر شده است. برای آقای سیاوش جمادی آرزوی موفقیت و سلامتی دارم.
نوشته‌ی مرا در اینجا نیز می‌توانید بخوانید.