• پاييز

امروز را تنبلی کردم و نشستم خانه. پشیمانم. اما دیگه گذشت. جمعه‌ی پیش تا نیمه راه «کلک‌چال» رفتم. شب باران باریده بود و ابرها تازه داشتند می‌رفتند. هوا هنوز خیس بود و سنگفرشهای جمشیدیه نیز. جمشیدیه خلوت بود، اما کوه شلوغ بود. همه از کوچه‌ی پشتی می‌رفتند. رفتم کنار آبگیر و کمی نشستم. مرغابیها نبودند. میله‌های دور تا دور آبگیر را زشت کرده‌ بود. رفتم باغ سنگی و کمی قدم زدم و بعد سرازیر شدم تو جاده‌ی کوه. گاهی ابر بود و گاهی آفتاب. به نیمه‌راه که رسیدم برگشتم. حوصله نداشتم بالاتر بروم. کار داشتم. همیشه کار دارم. ولی هیچ کار هم نمی‌کنم.

کوه و دریا تنها جایی است که زمین و آسمان به هم می‌رسند. در کوه که هستم از این احساس که به ابرها نزدیک شده‌ام لذت می‌برم. خیال می‌کنم که می‌توانم به این پنبه‌ها برسم و به آنها دست بزنم. در بازگشت هوا آفتابی شده بود و رنگهای پاییزی در زیر آفتاب می‌درخشید. خدایا تو چه نقاش ماهری هستی. خدایا شکر.

تصویرها:

• همه‌ی آلبومها

• آلبوم کوه‌پیمایی