• چرا باید بنویسیم «ماکیاوللی» و نه «ماکیاولّی»؟: مسألۀ تشدید در عربی و فارسی و زبان‌های دیگر

امروز دیدم مترجمی نام «ماکیاوللی» را با تشدید نوشته است، «ماکیاولّی» و چون من هرگز کلمات ایتالیایی را این‌طور نمی‌نویسم توضیحی برای دوستانی که بخواهند دلیل آن را بدانند عرض می‌کنم، هرچند به احتمال بسیار خود بهتر از من می‌دانند.

 تشدید حرکتی مخصوص زبان عربی است برای تکرار یک حرف و حذف حرف دوم در نگارش و درآن دسته از کلمات فارسی نیز به کار می‌رود که ریشۀ عربی داشته باشند. اما اگر کلمه‌ای به تمامی فارسی باشد ما آن حرف را تکرار می‌کنیم و از تشدید استفاده نمی‌کنیم، مانند: یادداشت و بررسی. اما کلماتی یک هجایی و دو هجایی نیز در زبان فارسی هستند که گاهی با تشدید نوشته می‌شوند و گاهی بدون تشدید، مانند: ارّه، بچّه، پلّه، زرّین، گله، خرّم، برّه، درّه، لکّه، غرّش. تشدید در این کلمات جنبهٔ گویشی دارد و به معنای وجود حرفی در ریشهٔ کلمه نیست. گذاشتن تشدید برای کلماتی مانند دوم و سوم نیز غلط است. بنابراین، درست این است که نام‌ها یا کلماتی را که از زبان‌های دیگر، غیر از عربی، وارد زبان فارسی می‌شوند، مانند: فللینی، ماکیاوللی و .. . به همان صورت اروپایی و ایتالیایی آنها با دو حرف بنویسیم و از تشدید عربی استفاده نکنیم چون خود عرب‌ها نیز این قاعده را رعایت می‌کنند و در کلمات غیرعربی از تشدید استفاده نمی‌کنند و آنها را با دو حرف پشت سرهم می‌نویسند. و البته چنان‌که می‌دانید زبان فارسی از خانوادۀ زبان‌های هند و اروپایی است و سامی نیست و بنابراین اولی است که در فارسی نیز رعایت این قاعدۀ عربی بشود.

۱. تشدید در زبان فارسی/ حجت کجانی حصاری

۲. نگارش نام فللینی به عربی

۳. نگارش نام فللینی به عربی