• «امنیت» مهم‌تر است یا «آزادی»؟

از جمله چیزهای پراکنده درجهان ناجسمانی تارنماهای شبکهٔ بین‌المللی، مشهود در الواح برقی، یکی هم نقل‌قول‌های پُرمغز و پُرمعنا، اما گاه مجعول و منحول است که به‌درستی معلوم نیست که چه کسی گفته است و آیا اگر به کسی نسبت داده شده است چنین نسبتی درست هست یا نیست. از آن جمله است قولی که به تامس جفرسون از پدران بنیانگذار امریکا نسبت داده شده است، اما گویا انتساب آن نادرست است و متعلق به بنجامین فرانکلین است. و آن قول به دو روایت است. روایت اول که منسوب به تامس جفرسون این است: «آنان که میل دارند از آزادی دست بکشند تا امنیت به دست آورند به هیچ یک از آنها نخواهند رسید و سزاوار داشتن آنها نیز نیستند». و قول دوم از بنجامین فرانکلین: «آنان که از آزادی ضروری دست می‌کشند تا اندکی امنیت موقتی بخرند، نه سزاوار داشتن آزادی‌اند و نه سزاوار داشتن امنیت». این دوسخن، گذشته از اینکه چه کسی آنها را گفته باشد، به واقعیتی بی‌چون و چرا اشاره می‌کنند و آن اینکه «آزادی» را هرگز نباید با هر چیز دیگری تاخت زد. در ناامنی به سر بردن بهتر از آن است که آزادی را از دست بنهیم تا امنیتی موقتی به دست آوریم. اما چرا موقتی؟ چون وقتی آزادی‌مان را از دست دادیم، دیگر قادر به دفاع از امنیت‌مان هم نیستیم. یکی از صحنه‌های مشهور در فیلم‌های قهرمانی را به یاد آورید. نمایندگان بدی در هنگامی که می‌بینند دیگر چیزی نمانده است که در برابر نمایندگان نیکی از پا درآیند به آخرین حربهٔ خود متوسل می‌شوند: زنی یا بچه‌ای از نزدیکان قهرمان نیکی را به گروگان می‌گیرند و آن فرد را تهدید به مرگ می‌کنند تا قهرمان اسلحه‌اش را در دفاع از خود و خانواده‌اش به زمین افکند و آنان راحت‌تر بتوانند او را هدف قرار دهند! قهرمان معمولاً اسلحه را از روی فداکاری و احساسات به زمین می‌اندازد، اما همان هنگام که بدی قصد جان او را می‌کند به ناگاه اسلحه را برمی‌دارد و به سمت بدی شلیک می‌کند و او را از پا درمی‌آورد. اما به‌راستی اگر بدی موفق شده بود که او را بکشد، آیا پس از آن زن و بچهٔ او را زنده رها می‌کرد؟ پاسخ به این پرسش دشوار است. به همین دلیل است که برخی «آزادی» را فدا می‌کنند و برخی «جان» را. ملت‌های آزاد ملت‌هایی بوده‌اند که هرگز «آزادی» را فدای «امنیت» نکرده‌اند. با «آزادی» می‌توان از «ناامنی» به «امنیت» رسید، اما بدون «آزادی» چه کسی «امنیت» ما را تضمین خواهد کرد، جز «بردگی»مان!؟

سه‌شنبه، ۲۹ آذر، ۱۴۰۱