• و من شرّ غاسق اذا وقب

در فیلم «وقتی همه خوابیم» (۱۳۸۷) بهرام بیضایی دخترک خردسال قهرمان زن فیلم هر از گاهی از مادرش می‌پرسید: «مادر، لجن‌مال یعنی چی؟» و مادر هربار از شنیدن این کلمه برافروخته می‌شد و تا عمق وجودش می‌سوخت و نمی‌دانست این کلمه را چگونه برای دختر خردسالش معنا کند. این کلمه را او با تمام وجودش می‌فهمید، چون احساسش می‌کرد، با این همه کلمه‌ای دیگر برای بیانش نمی‌یافت. شاید برای او این کلمه اصلاً ترجمه‌پذیر یا معنا کردنی نبود. اما آدم وقتی آن قدر نگونبخت بوده باشد که عمری را در این جامعه گذرانده باشد، آن وقت گاهی نه تنها کلمه‌ی «لجن‌مال» بلکه کلمه‌ی «لجن» را بیش از هر کلمه‌ی دیگری برای توصیف محیط و فضا و آدمهای دور و برش رسا خواهد یافت. برای درک این فضا فقط باید کمی تا قسمتی «آدم» بود تا فهمید، وگرنه بسیاری چنان با این لجن خو گرفته‌اند که خود اکنون بخشی از این «لجن» فراگیرند.

حالم اصلا خوب نیست. ذهنم فلج شده است. آن‌قدر نشانه‌های بد می‌بینم و تأویل‌های بد دارم که نمی‌دانم بنویسم یا ننویسم. اصلا بوی خیر از این اوضاع نمی‌آید. هفته‌ی پیش «شیطان» را دیدم. تاکنون این قدر از نزدیک او را ندیده بودم. چهره‌اش را شناختم. مرا به یاد نقاشیهایی می‌انداخت که مسیحیان قرون وسطی از شیطان می‌کشیدند. نمی‌دانم چه می‌توان کرد. در تردیدم. خرداد، تیر، مرداد، شهریور. ماههای خوبی نیستند. همیشه بوی خون می‌دهند.

بسم الله الرحمن الرحیم. قل اعوذ برب الفلق، من شر ماخلق، و من شر غاسق اذا وقب، و من شرالنفاثات فی‌العقد، و من شر حاسد اذا حسد.