• تغيير برنامه

امروز چهارمين روزی است که تب دارم، اما فقط ديروز را توانستم از صبح خانه باشم. يکشنبه صبح که از خواب برخاستم ديدم آب بينی‌ام راه افتاده و آب دهانم به زور پايين می‌رود و روی زبانم را کف سفيدی گرفته است. ساعت ۸:۰۰ کلاس داشتم. خودم را به کلاس رساندم و بعد خيلی زود برگشتم و سوپ جو را بار گذاشتم و پريدم تو رختخواب. چندساعتی بعد هم که سوپ جو آماده شد خوردم و استراحتی کردم. تصميم گرفته بودم هيچ قرصی نخورم. گويا کمی بهتر شدم. به گلويم دست می‌زدم ببينم ورم کرده يا نه. نه، خوب بود. آخر شب ديدم باز دارم بدتر می‌شوم. يک قرص آنتی هيستامين و يک قرص سرماخوردگی خوردم و خوابيدم.  صبح دوشنبه هم از ۸:۰۰ تا ۱۲:۰۰ کلاس داشتم و رفتم دانشگاه. جلسه‌ی شورای گروه هم تا ساعت ۱۳:۰۰ بود. از دانشگاه که زدم بيرون گيج گيج بودم. اما يکی به دادم رسيد. دکتر وحيد، از دانشکده‌ی حقوق، داشت با ماشينش می‌رفت خانه. تعارف کرد و من هم پريدم بالا. دستش درد نکند، مرا تا خانه رساند.

بعد آمدم و ديدم حالم بد است. قرار بود افطاری بروم خانه‌ی دايی‌ هادی، ديدن مادربزرگم، که چندروزی است از مشهد آمده. زنگ زدم که حالم خوب نيست و نمی‌آيم. دايی‌ام‌ گفت بيا، طوری نيست، دايی هاشم هم اينجاست. گفتم پس دفترچه‌ی بيمه‌ام را هم می‌‌آورم و يک نسخه هم برايم بنويس. افطاری رفتم آنجا. اما دفترچه‌ام را فراموش کردم ببرم. جای شما خالی غذاهای خوبی روی ميز بود. سوپ جو با قارچ و ديگر پيش‌غذاهای همراه. بعد هم يکی دو ساعت بعد پلو خورشت فسنجان (اختصاصی برای من درست شده بود، چون من دو سه روز قبل زنگ زده بودم که دوشنبه می‌آيم. روز شنبه حالم خوب بود!) و خورشت قارچ خوردم. از خوردن زولبيا و باميه به مقدار زياد هم غفلت نکردم. آخر شب ديدم ديگر نمی‌توانم رو صندلی بنشينم و سخت خوابم می‌آيد. دايی هاشم مرا تا خانه رساند. سه‌شنبه می‌خواستم بروم کتابخانه. اما صبح که از خواب بلند شدم گلويم حسابی گرفته بود. افتادم در رختخواب و قرصهای سرماخوردگی را مرتب خوردم، اما بهتر نشدم. شب هم نشستم و يک مطلبی درباره‌ی نوشته‌ی مهدی جامی نوشتم، مطالب او چندماهی است که خيلی مرا آزار می‌دهد. امروز صبح که از خواب برخواستم ديدم گلويم بدتر شده. روزهای چهارشنبه در دانشکده‌ی مفيد قم دوتا کلاس دارم. ابتدا پريدم و چرخی در اينترنت زدم و بعد منتظر شدم تا ساعت از ۷ بگذرد. بعد به دايی زنگ زدم و گفتم کی خانه است که بروم برايم نسخه‌ای بنويسد. و بعد ساعت از ۸ که گذشت زنگی به قم زدم و گفـتم امروز نمی‌توانم کلاس بيايم. بعد جبران می‌کنم. هفته‌ی ديگر هم که چهارشنبه سخنرانی دارم نمی‌توانم بروم قم. و روز پنجشنبه به جايش می‌روم.

دفاع از دريدا يا ...

مهدی در «سيبيستانک» خود عنوان جالبی برای نوشته‌ی من گذاشته بود، «دفاع از دريدا به شيوه‌ی ضددريدايی» (مگر نوشته‌ی من در دفاع از دريدا بود؟) و بخشهايی از نوشته‌ی مرا هم نقل کرده بود و در زير هم حاشيه‌ای برای آن نوشته بود. در بخش «لينکهای برگزيده»اش هم عنوان نوشته‌ی مرا گذاشته بود: «اشتباههای احمقانه‌ی دوست من!» (و اين جمله‌ی مرا هم در نمايش لينک آورده بود: «مقصودش اين است که بگويد اين است يا آن نيست همه کشک است») و به نوشته‌ی من لينک داده بود. خب، منتظرم ببينم «اشتباههای احمقانه‌ی من» را مهدی چگونه فهميده است. مهدی واقعاً آدم باهوشی است، و بلد است چگونه «پاتک» بزند. عکس العلمش تا اينجا مانند دفعه‌ی قبل است. معلوم است که در اين مدت هيچ فرقی نکرده است و چيز تازه‌ای ياد نگرفته است. او به دلخواه خود برای مطالب «عنوان» می‌زند و به جای آنکه از سخن «خودش» دفاع کند به «سخن» حريف حمله می‌کند. «منطق» او هم که «ديالکتيکی» است و نه «ارسطويی». خيلی مشتاقم بدانم او، يا هرکس ديگری، چقدر از دريدا می‌داند.  

تغيير برنامه: انديشه‌ی فرانسوی در قرن بيستم

خب امروز هم اولين جلسه از سلسله سخنرانيهای «انديشه‌ی فرانسوی در قرن بيستم» برگزار می‌شود و برنامه هم دو تغيير دارد که می‌بينيد:

چهارشنبه، ۲۰ مهرماه ۸۴، «روشنفكری فرانسوی در قرن بيستم»، رامين جهانبگلو

چهارشنبه، ۲۷ مهرماه ۸۴، « ژان‌پل سارتر»، سعيد حنايی كاشانی

چهارشنبه، ۱۱ آبان ماه ۸۴، « پیر بوردیو»، ناصر فكوهی

چهارشنبه، ۱۸ آبان ماه ۸۴، «ژيل دلوز»، محمد ضيمران

چهارشنبه، ۲۵ آبان ماه ۸۴، «سيمون دوبوار»، فاطمه صادقی

چهارشنبه، ۲ آذر ماه ۸۴، «ريمون آرون»، مديا كاشيگر

چهارشنبه، ۹ آذر ماه ۸۴، «ميشل فوكو»، حميد عضدانلو

چهارشنبه، ۱۶ آذر ماه ۸۴، «ژاك دريدا»، پيام يزدانجو

چهارشنبه، ۲۳ آذر ماه ۸۴، «برتران دو ژوونل»، موسی غنی‌‌نژاد

چهارشنبه، ۳۰ آذرماه ۸۴، «كورنلیوس كاستوریادیس»، امیر نیك‌پی

در صورت ایجاد هرگونه تغییری سایت خبری خانه‌ی هنرمندان ایران آن را اعلام خواهد كرد.