• خوش تیپ: یعنی چه؟

یکی از ترکیبات بدریخت و بی‌معنایی که سالهاست در این روزگار جدید در زبان فارسی رایج است همین ترکیب «خوش‌تیپ» است. از کجا آمده است؟ چه کسی آن را ساخته است؟ آیا ترجمه است؟ از روی کدام عبارت و در کدام زبان بیگانه؟ «تیپ» یا «تایپ» (انگلیسی) چطور به «خوش» فارسی چسبیده است؟ ما در زبان انگلیسی good looking داریم، اما good type و well type برای اشاره به خوش‌سیمایی یا خوبرویی مردان و زنان نداریم؟ آیا از زبانهای فرانسه یا آلمانی آمده است؟ منظورمان از «تیپ» در شخص چیست؟ چه چیزی در او هست که از او «تیپ» یا «تایپ» (این کلمه در انگلیسی به معنای گونه، قسم، نوع و از این قبیل است) می‌سازد؟ ما در انگلیسی می‌توانیم دربارۀ کسی یا به کسی بگوییم: He/she is not my type. تیپ من نیست، یعنی: آدمی نیست که به من بخورد، از جنس من نیست. ما از یک قماش نیستیم. با من جور نیست. آیا در این ترکیب «خوش‌تیپ» چنین چیزی مقصود داریم؟ یعنی: خوش‌جنس است؟ یا مقصودمان این است که «خوشگل» است؟ تازه خیال می‌کنیم برای مرد باید از کلمۀ «خوش‌تیپ» استفاده کرد، کلماتی مانند «خوشگل» یا «زیبا» برای مردان جایز نیست! چه کسی گفته است؟ به چه دلیل؟ آیا فارسی‌زبانان در قدیم کلمه‌ای برای توصیف زیبایی مردان و زنان نداشتند؟ آیا آنها میان زیبایی مرد و زن و صفت هرکدام فرق می‌گذاشتند؟ نویسندگان و شاعران و ادیبان ما چه می‌گفتند؟ آیا «جمال»، «جمیل»، «حُسن»، «زیبا»، «خوبروی»، «نیکوروی»، «خوش‌سیما»، «نیک‌منظر» (همه معادلی خوب برای good looking و handsome و beautiful) در زبان فارسی نبوده است و از اینها برای اشاره به افراد یا اشیاء استفاده نمی‌کرده‌اند؟ آیا این کلمات برای زن و مرد فرق می‌کنند؟ فرق هریک چیست؟ در «خوش‌تیپ» چه چیزی هست که در این کلمات و ترکیبات عربی یا فارسی نیست؟ آیا کسی هست که بر دانش من چیزی در این خصوص بیفزاید؟