• عکسهای دهدشت

امروز صبح وقتی صندوق نامه‌های سايت را گشودم از دیدن چندنامه با حجم بسيار زياد هم حيرت کردم و هم خوشحال شدم. نامه‌ها را دوستی از دهدشت فرستاده بود، شهری که چندروزی مانده به پايان سال گذشته در آنجا بودم. وقتی از اين شهر بازگشتم چيزی برای يادبود نوشتم، اما بعد از انتشارش منصرف شدم. با اينکه سفر را بسيار دوست دارم، زياد سفر نمی‌روم و اين يکی دوسال هم به لطف دوستان انجمنهای فرهنگی و دانشجويی بوده است که پايم به سفر باز شده است. من خودم چندان اهل اين نيستم که بخواهم از همه چيز عکس بگيرم، در تمام عمرم فقط يک بار دوربين داشتم که آن را هم دزدی ربود، اما گاهی از ديدن آنچه با دوربين ثبت شده است لذت می‌برم، شايد برای اينکه تصوير عينی‌تری از واقعيت است. در اين سفرها، يا در برخی سمينارها، عکسهای بسياری برداشته می‌شود، اما معمولاً چيزی از آنها به دست من نمی‌رسد. اين بار آقای رضا (کيوان) اکوانيان، که خود وبلاگی هم دارد، لطف کرده است و چندتا از اين عکسها را برای من فرستاده است. اين عکسها برای من از جهتی بسيار خاطره‌انگيز و گرامی است، چون توانسته‌ام لحظاتی در کنار استادان و سرورانی همچون نجف دريابندری و دکتر محمد صنعتی و دکتر کتايون مزداپور و خانم فهميه راستکار بايستم. و اين هم  عکسهای دهدشت.