• ...................................................................

• کانناوارو چطور نشسته روی نیمکت؟

این ایتالیا همیشه دل آدم رو خون می‌کنه تا به یک جایی برسه. این بازیکنها انگار نه انگار که هرکدوم آدمی بودند برای خودشون. این تیم اصلا جون نداره بازی کنه. اما بازی بد ایتالیا یک طرف، این گوشه و کنایه‌های فردوسی‌پور هم یک طرف. واقعاً اینا چه جور مفسر فوتبالی‌اند که هیچ اطلاعی از چیزی ندارند و همین طوری به حدس و گمان حرف می‌زنند. ایتالیا چطوری تونسته کانناوارو را بنشونه رو نیمکت، در حالی که او اصلا عضو تیم نیست؟ خب، باج نداده! کار مافیا هم نبوده! یک راه حل قانونی براش پیدا کرده. یکی از فیزیوتراپهای تیم رو گذاشته کنار و کانناوارو به جای او نشسته رو نیمکت. به همین سادگی. این هم مأخذش: Canna to be on Italy bench.

• نقاشی و فلسفه

امروز با گوگل جست و جویی می‌کردم که به یک شرح حال جالب توجه از یکی از هموطنان فیلسوف و نقاش‌مان رسیدم: پوران لاشینی. کارشناسی ارشد فلسفه از دانشگاه تهران در سال ۲۰۰۱/ ۱۳۸۰. از سال ۲۰۰۴/۱۳۸۳ به انگلستان و از سال ۲۰۰۶/۱۳۸۵ به امریکا رخت سفر بر بسته است. خوشحالم که نسلی از زنان کشورمان هرطور شده راه خودشان را باز می‌کنند و به آنچه دوست دارند می‌رسند. بیش از همه، اینکه نمی‌گذارند استعدادهايشان نابود شود. خارج از کشور، شاید برای نخستین مهاجران روشنفکر ایرانی، محیطی يأس‌آور و کشنده بود. اما امروز گویا روشنفکران دیگر تقدیر تنهایی و مبارزه برای برخورداری از حق زندگی مستقل را پذیرفته‌اند. دیگر نباید تسلیم يأس شد. باید زندگی کرد. دیگر مهم نیست کجا. وطن آنجاست که آزاری نباشد/کسی را با کسی کاری نباشد. یکی از مینیاتورهای خانم لاشینی، در سال ۲۰۰۷، از آثار راه‌یافته به مسابقه‌ای نهایی درباره‌ی آثار هنرمندان زن امريکا بوده است. تصویری از اثر ایشان را با عنوان «دلشکسته» در زیر می‌بینید. برای ایشان آرزوی شادکامی و موفقیت دارم.

• لوگوس خاموش

امشب خبردار شدم که خانم دکتر نوشین شاهنده (نویسنده‌ی زن در تفکر نيچه، روشنگران - قصيده‌سرا، چ اول، ۱۳۸۲؛ چ پنجم، ۱۳۸۴؛ و نیز مترجم کتابی از کريستين دوپيزان، شهر زنان، روشنگران، ۱۳۸۵) نیز مدتی است که به اصحاب وب پیوسته‌اند. نمی‌دانم باید به ایشان تبریک بگویم و برایشان آرزوی موفقیت کنم یا به ایشان بگویم که خود را در برابر «باد» قرار ندهند. امیدوارم ایشان اشتباه مرا تکرار نکنند. آدم هرچه بی نام و نشان‌تر باشد راحت‌تر است. باری، نوشته‌ی یکی دو روز پیش ایشان مرا سخت متأثر کرد: دختران دشت، دختران انتظار. خانم شاهنده تحصیلات فلسفی کاملی دارند و زنی خودساخته به معنای واقعی کلمه‌اند، برای ایشان آرزوی موفقیت و شادکامی می‌کنم.

• قمار شریعتی: اهمیت شریعتی بودن

برای هفته‌نامه‌‌ی امروز «اعتماد» چیزی درباره‌ی شریعتی نوشته‌ام. آن را در اینجا نیز منتشر می‌کنم. در چندروز آینده شاید باز چیزهایی درباره‌ی شریعتی نوشتم.